Pop-art. Kultura masowa w sztuce

Na początku niezrozumiany i skandalizujący, stał się dominującą stylistyką w kulturze współczesnej. Dowiedz się, czym jest pop-art.

Mówiąc o sztuce współczesnej i nurcie pop-art bardzo często przychodzi nam na myśl Andy Warhol. Nic dziwnego. W końcu uważa się go za jednego z najwybitniejszych przedstawicieli nowego nurtu. Jednakże warto pamiętać o innych, ważnych reprezentantach pop-artu, którzy również wywarli bardzo duży wpływ na dzisiejszą kulturę masową.

Nie tylko Andy Warhol

Początków pop-artu należy upatrywać w końcu lat 50. ubiegłego wieku. Bogacące się społeczeństwo, przyrost dóbr materialnych, konsumpcjonizm, a także wszechobecność reklamy było czynnikiem determinującym powstanie nowego nurtu. Angielski artysta Richard Hamilton tworzy wtedy słynny kolaż z gazet codziennych i tytułuje go: „Co właściwie sprawia, że dzisiejsze mieszkania są tak odmienne, tak pociągające?”.

Również na Nowym Kontynencie możemy zaobserwować rozkwit pop-artu. Amerykańska kultura masowa spowodowała zwrócenie uwagi młodych artystów na problemy współczesnego świata. Oprócz Andy’ego Warhola, w latach 60. zaczęli swoje prace tworzyć także: Roy Lichtenstein, Claes Oldenburg, czy Tom Wesselmann.

Pop-art – zerwanie z elitarną, tradycyjną sztuką

Prace tworzone przez artystów pop-artu charakteryzują się prostymi kompozycjami, któe były powielane masowo. Kontrastowa, jasna kolorystyk i krzykliwa narracja przyciąga wzrok odbiorcy po dziś dzień. W latach swojego rozkwitu pop-art był kojarzony ze skandalem.

Wyniesienie kiczu do rangi dzieła sztuki było już znane w historii sztuki. Najlepszym tego przykładem jest praca Fontanna Duchampa. Konsekwencje tego żartu artysty ponosimy do dzisiaj. Pop-art wyrósł nie bez powodu z ekspresjonizmu abstrakcyjnego i z dadaizmu.

Bez ideałów i piękna

Artyści w latach 60. rzucili wyzwanie tradycyjnej estetyce i elitarnej sztuce. Ich prace przedstawiały codzienność pozbawioną wzniosłych ideałów i piękna. Wszystkie te formy, których dopuścił się Andy Warhol, czy też Roy Lichtenstein miały na celu zwrócenia uwagi na współczesny świat. Pop-art jest bardzo często odczytywany jako krytyka współczesnej kultury masowej, nachalnej reklamy, taniej rozrywki i konsumpcjonizmem dóbr materialnych.

Pop-art zawsze był dedykowany zwykłej warstwie społeczeństwa, krytykom sztuki rzucił zaś wyzwanie. W dzisiejszych czasach bardzo często używa się stylistyki zbliżonej do pop-artu. Pojawiają się nie tylko obrazy, ale także grafiki i aranżacje. Cechują się one silną dynamiką i próbą wywołania konsternacji u widza. Więcej na temat sztuki współczesnej dowiesz się odwiedzając wrocławską galerię sztuki http://krupagallery.pl/.

Komentarze

komentarze