„Wędrówka przez słońce” Corban Addison – obraz dzisiejszego niewolnictwa

Tamilandu, Indie. Dla sióstr, siedemnastoletniej Anhalyi i piętnastoletniej Sity dzień rozpoczął się, jak każdy inny wolny od szkoły. Promienie słońca zapukały do okien, a na parterze w kuchni na siostry czekali przy stole rodzice, babcia i gospodyni jedząc śniadanie. Dzień, w którym w domu rosło wyjątkowe podniecenie, wywołane wieczornym wyjściem na koncert skrzypcowy… Dzień, w który w którym miały spełnić się marzenia Sity… Dzień, w którym tsunami zabrało wszystko wprowadzając do piekła…

Cudem ocalałe dziewczęta po ataku fali znajdowały zwłoki swoich bliskich i sąsiadów. Musiały zostawić za sobą wszystko, całą przeszłość. Jedynym miejscem, do którego mogły uciec to szkoła St. Mary’s w Tiruwallurze. Zdane na łaskę losu zabrały jedynie telefon i wszystkie swoje kosztowności z nadziei, że uda im się dotrzeć do szkoły przed zachodem słońca… Nigdy do niej nie dotarły.

Po tsunami panował chaos, nie kursowały żadne autobusy i dziewczęta usiłowały znaleźć kogoś, kto jedzie w tamtą stronę. Okrutny los chciał, by utrata domu i rodziny nie była jedynym złem, jaki zgotuje dzień. Kierowca, który wyciągnął „pomocną dłoń” do Ahalyi i Sity okazał się handlarzem ludźmi. Dobił targu – Ahalya i Sita zostały sprzedane. Od tej pory straciły swoją wolność, stały się czyjąś własnością. Przechodziły z rąk do rąk, a „biznesmeni” targowali się ceną za dobry towar. Dziewczęta trafiły do Bombaju – na ulice czerwonych latarni. Tu gnębione i głodzone miały służyć mężczyznom dopóki będą zdrowe i nie zajdą w ciążę. Ahalya straciła swą niewinność, jednak zanim Sitę doświadczył ten sam los, operacja policji i organizacji CASE zdołała odbić Ahalyę. Sity nie uwolniono, parę godzin wcześniej została sprzedana dalej… Jej piekło trwało jeszcze długo, przechodząc z rąk do rąk znalazła się w posiadaniu przemytników narkotyków, była służącą w paryskiej restauracji, ostatecznie lądując w Stanach Zjednoczonych. Kilkukrotnie próbowała uciec – a była ignorowana, kiedy prosiła o pomoc, a nie raz ciągnięto ją za włosy z powrotem. Obok niej wiele dziewcząt (głównie z Europy Wschodniej), nawet dużo młodszych dzieliło ten sam los. Uratowała ją wiara siostry w jej znalezienie i zaangażowanie organizacji, która przeprowadziła akcję w Bombaju. Zwłaszcza Thomasa…

Thomas jest amerykańskim prawnikiem, który wraz ze swą żoną hinduskiego pochodzenia, Priyą próbował się uporać ze śmiercią córeczki. Marzył o fotelu sędziowskim i zaszczytach, jakie da mu kariera. Jego świat się zmienił, gdy na jego oczach w parku zostało porwane dziecko, dziesięcioletnia Abby, która prawdopodobnie stała się ofiarą handlu ludźmi. Nie świadom skali tego zjawiska zaczął drążyć temat niewolnictwa i sutenerstwa, a gdy przymusowo został wydalony z pracy, wyjechał za żoną do Indii wstępując do organizacji CASE, która stara się uwalniać nieletnie dziewczęta z rąk alfonsów. Wziął udział w akcji przeprowadzonej w domu publicznym, w którym umieszczono Ahalyę i jej siostrę. Od tej pory robił wszystko, by pomóc dziewczynom, co rusz depcząc w każdym kraju tuż za porywaczami Sity.

„Wędrówka przez słońce” Corbana Addisona jest fikcyjną historią, jednak handel ludźmi jest realnym problemem i dotyczy niemal każdego kraju na świecie, przynosząc Corocznie miliardowe zyski. Każdego roku wiele milionów mężczyzn, kobiet i dzieci jest zmuszanych do prostytucji i niewolniczej pracy. To pewna tajemnicza strefa, o której nie mówi się otwarcie. Jednak ten problem istnieje, czasem tuż obok nas, co pokazuje ta książka. Autor wiele informacji zdobywał od prawdziwie istniejących organizacji zajmujących się obroną praw człowieka, dlatego wiele przedstawionych sytuacji, naprawdę miało miejsce.

Jest to zdecydowanie pozycja książkowa, która poruszy duszę i serce, skłaniając do refleksji. Język jest przystępny dla czytelnika, jednak przerażające obrazy i bezduszność ludzka, nie pozostaje bez reakcji, a po jej lekturze zmienia się sposób myślenia.

W nawiązaniu do historii zawartej w „Wędrówce przez słońce”, poniżej przesyłamy krótki film ku przestrodze, aby rodzice uświadomili sobie, jak łatwo porwać dziecko. Wystarczy kilka sekund…