„Pałac wszystkich przyszłości”

Dzisiaj chcę przybliżyć Wam komiks, przy którym dług zastanawiałam się, co myśleć. A to dlatego, że jego fabuła jest pod każdym względem oryginalna. „Pałac wszystkich przyszłości” to opowieść łącząca w sobie science fiction i historię… Pałacu Saskiego. Jesteście ciekawi?

Od lat interesuję się historią, lubię ją poznawać i doświadczać jej w różny sposób. Nie powinno więc dziwić, że na ten tytuł zwróciłam uwagę od razu. Czytając opis wydawcy, nie byłam do końca pewna, czego się spodziewać, ale od razu czułam się zaintrygowana. A czy lektura spełniła moje oczekiwania?

Fantastyczny wstęp

Przede wszystkim z zapartym tchem czytałam wstęp. Nie jest to komiks, a wyjątkowo wciągająco opisana historia dziejów Pałacu Saskiego. Pojawiają się tutaj takie nazwiska jak Jan Andrzej Morsztyn, Stanisław August Poniatowski, Samuel Bogumił Linde, czy Fryderyk Chopin. Opracowanie świetne. Po przeczytaniu od razu przeszłam do głównej fabuły. Tutaj już jako tako historii nie ma, za to mamy do czynienia ze wspomnianym science fiction.

„Pałac wszystkich przyszłości” – główna fabuła

Główna część składa się z trzech niezależnych historii. Są totalnie różne. Opowiadają o czym innym, mają zupełnie inny styl i grafikę. Przyznam, że początkowo nie potrafiłam zrozumieć, o co chodzi. Finalnie doszłam do wniosku, że poza tym punktem wspólnym, jakim jest obecność Pałacu Saskiego, jest fantazja autorów i próby odpowiedzi na pytanie, co by było gdyby?

W pierwszej historii przenosimy się do 1944 roku, kiedy poznajemy Kapitana Groma. Klimat komiksu i rysunki pasują do czasów wojennych. Zaś sam główny bohater ma nieco wspólnego z superbohaterami Marvela, ale co się za tym kryje? Kolejna opowieść rozgrywa się podczas Powstania Listopadowego. Tutaj również są elementy fantastyczne, jest tutaj groza, horror, ale i elementy romansu. I wreszcie ostatni komiks. Tutaj mamy lata 90. i nastolatkę odkrywającą własną tożsamość.

Za egzemplarz do recenzji dziękujemy:

Komentarze

komentarze