„Krew i księżyc” Erin Beaty

Krew i księżyc to nowość autorstwa Erin Beaty, ukazana nakładem wydawnictwa Jaguar. To niesamowita opowieść, która zachwyci zarówno fanów kryminału jak i fantastyki. Dla każdego coś miłego. I choć wydawać by się mogło, że to połączenie nie do końca zagra, to tu sprawdziło się świetnie.

Łączą się tu mityczne budowle, nawiązania do współczesnych metropolii, zakony, wyznawcy Słońca i ich przeciwieństwo – wyznawcy Księżyca. Wszystko to okraszone dawką mistycyzmu, nadprzyrodzonymi zdolnościami i ukrywanymi przed światem chorobami psychicznymi.

Zwykłe życie

Catrin jest młodą dziewczyną, która pracuje dla mistrza architekta. Jest specjalistką od znajdywania niedociągnięć w rusztowaniach okalających budowane sanktuarium. Mistrz przygarnął dziewczynę z zakonu gdy była dzieckiem i wychowywał jak własną córkę. Catrin lubi to co robi, czuje się odpowiedzialna za ludzkie życie i wie, że wielki architekt jej ufa.

Pewnej nocy podczas inspekcji rusztowania, Catrin jest świadkiem brutalnego morderstwa. Nie do końca rozumie co się wydarzyło, nie widzi sprawcy, ale wie, że ktoś zginął. Tym kimś, okazuje się dziewczyna pracująca w domu publicznym. Nie byłoby w tym nic nadzwyczajnego gdyby nie fakt, jak okropnie potraktowano ofiarę… A to niestety dopiero początek serii brutalnych morderstw.

Dochodzenie

Do rozwikłania sprawy zostaje wyznaczony spokrewniony z rodziną burmistrza venatre – Simon z Messany. Cat decyduje się pomóc chłopakowi w rozwikłaniu zagadki, nie mając pojęcia, dokąd ich to zaprowadzi… Pojawiają się bowiem kolejne ofiary i sytuacja wydaje się dramatyczna. Tym bardziej, ze Catrin zaczyna podejrzewać, skąd pochodzi.

Krew i księżyc czyta się z zapartym tchem. Pojawia się tu tak wiele domysłów i ślepych uliczek, że nie ma czasu na nudę. Doskonale poprowadzona wartka akcja, wyraziste postaci, skrywane uczucia i okrutne wykluczenie osób odbiegających od przyjętych norm społecznych. Jest tu także wątek miłosny, ale wpleciony tak delikatnie, że jest swoistą wisienką na torcie innych motywów.

Bardzo podoba mi się sama zagadka kryminalna i próby jej rozwiązania. Venatre momentami przypomina mordercę, tak trafnie potrafi odczytać kierujące nim motywy kolejnych zabójstw. Kolejną ciekawą rzeczą są zdolności Catrin – możliwe do wykorzystania tylko w odpowiednich warunkach i pod warunkiem że potrafi się je wykorzystać. Podoba mi się sposób życia Seleńczyków – mają ogromną wiedzę i dzięki niej pomagają ratować życie.

Krew i księżyc to jednak nie tylko szlachetni ludzie. Niestety brutalne jest tu pokazanie osób chorych psychicznie – są oni skazą dla rodziny, porzucaną lub ukrywaną przed światem. Wielu z nich trafia do Messany – miasta, które patronuje medykom.

Myślę, że ogrom pracy wykonała Erin Beaty, aby stworzyć tak dobrą powieść. Wszystko tu do siebie pasuje, nie ma zbędnych postaci, nie ma przegadanych scen. Gdy pojawi się wątek zauroczenia, jest on zaraz stłumiony przez kolejne ważne wydarzenie związane z morderstwami.

No i samo rozwiązanie zagadki – no dałam się zaskoczyć! Takiego obrotu spraw, się nie spodziewałam, bo było tu wiele przynęt zrzucających podejrzenia na kolejnych mężczyzn.

Krew i księżyc polecam całym sercem. Lubisz fantastykę? Super, bo Catrin nie jest zwyczajną dziewczyną. Lubisz kryminały? To jeszcze lepiej, bo brutalne morderstwa i gra prowadzona przez ich sprawcę nie jest prosta do rozwikłania. A gdy tak zebrać to wszystko razem, okrasić wątkiem miłosnym, motywami wojny i wykluczeń, to mamy z tego naprawdę dobrą historię. To opowieść dla każdego, kto lubi zanurzyć się w literaturze i dać jej się porwać w pogoni na brutalnym szaleńcem.

Za egzemplarz do recenzji dziękujemy wydawnictwu

Komentarze

komentarze