Gdziekolwiek jesteś, bądź – Jon Kabat-Zinn

Gdziekolwiek jesteś, bądź Jona Kabata-Zinna wskazuje jak zaprowadzić rewolucję w podejściu do życia. Pytanie, czy jesteśmy na tyle otwarci i zdeterminowani, by przy pomocy konkretnych wskazówek zapoczątkować wielką odmianę?

Codzienność miażdżącej większości z nas składa się z planów. Żyjemy, jakby celem samym w sobie było odhaczanie poszczególnych punktów z listy aktywności. Wykonać jeden dodatkowy telefon. Pójść jeszcze tu i tam. Dodać kilka czynności do wypełnienia w domu, po pracy. Jakkolwiek kuriozalnie to zabrzmi, aksjomat jest powalający: nie potrafimy odpoczywać. Nie umiemy odpoczywać w sposób kojący, a jednocześnie rozwijający nas samych. Nawet weekendowy plan złapania oddechu wpisuje się w pewien schemat, stanowi kolejną pozycję do wypełnienia.

Gdy rzeczywistość skrzeczy

Współczesny model życia sprowadza się do akceleracji i od nas także wymaga permanentnego nadążania, bycia w biegu. Zupełnie, jakby zwolnienie bądź – o zgrozo! – świadome odrzucenie pędu stanowiło ujmę czy wyraz niedomagania. Jakby rezygnacja, w szerokim słowa znaczeniu, nie wypadała, była czymś zdrożnym, zdecydowanie passe. Jednak czy naprawdę odnajdujemy się – o ile skłonni jesteśmy do refleksji – w tego rodzaju kieracie? Czy na pewno, zgodnie z wewnętrznym pragnieniem zależy nam na tym, do czego ślepo dążymy? Czy tego rodzaju życia w biegu, które wiedziemy, rzeczywiście chcemy?

Gdziekolwiek jesteś, bądź pokazuje alternatywną możliwość, którą jest zwolnienie, a nawet świadome odpuszczenie. Wskazuje na drogę kontemplacji możliwą do podjęcia zaraz, teraz. Każdego dnia, w każdej chwili.

Jeśli dotąd – podobnie jak ja – sądziliście, że podjęcie próby medytacji wymaga stworzenia szczególnych warunków, zatem: dzisiaj na pewno nie, być może w weekend albo na początku miesiąca, byliście, byliśmy w błędzie.

Kierunek: wyzwolenie

Jon Kabat-Zinn krok po kroku tłumaczy nam nas samych. Z ogromną dozą cierpliwości i serdeczności uświadamia, ile tracimy beznamiętnie oddając się nie mającemu mety maratonowi aktywności. Ile w każdej wykonywanej przez nas czynności jest godności i prawdziwych nas? Jak wielką rolę może odegrać w życiu bycie uważnym? Kiedy ostatni raz w sposób świadomy, oddając się chwili, byłeś we wschodzie słońca? W jedzeniu śniadania? W rozmowie z drugą osobą? Celowo piszę o „byciu w”, bowiem immanentne ciśnienie, napięcie, poczucie nienadążania i przymusu pozbawiają nas uważności i przyjemności z kontemplacji.

„Jeśli choćby na chwilę siadasz do medytacji, będzie to czas niedziałania. Ważne jest, by nie mylić niedziałania z nierobieniem niczego. Są to dwie zupełnie różne rzeczy. Tutaj chodzi o świadomość i intencję. W istocie one są kluczem.
Z pozoru wydaje się, że istnieją dwa rodzaje niedziałania, jeden polegający na niewykonywaniu żadnej zewnętrznej pracy, drugi na tym, co możemy nazwać aktywnością bez wysiłku. Ostatecznie okazują się być tym samym. Liczy się wewnętrzne doświadczenie. To, co zwykle nazywamy formalną medytacją, oznacza czas, w którym celowo zatrzymujemy wszelką zewnętrzną aktywność i pielęgnujemy spokój. Wszystko, co mamy wówczas do zrobienia, to być w pełni obecnym w każdej chwili. Nie robimy nic. Być może takie chwile niedziałania są największym darem, jaki możemy sobie ofiarować.”

Gdziekolwiek jesteś, bądź stanowi znakomity asumpt do przyjrzenia się sobie. Jednocześnie nie indoktrynuje ani nie popycha w kierunku jakiejkolwiek ideologii naszpikowanej uduchowionymi hasłami. Ogromnie polecam – nawet, jeśli nie zdecydujecie się na podjęcie wskazówek autora, jestem pewna, że książka stanie się zupełnie nowym i innym przerywnikiem w Waszej codzienności.

Za egzemplarz do recenzji dziękujemy Wydawnictwu: