Gaz do dechy – Joe Hill

Gaz do dechy Joego Hilla samym tytułem obiecuje demoniczną jazdę bez trzymanki. I słowa dotrzymuje. Czy na własną odpowiedzialność weźmiecie udział w gonitwie kohorty harleyowców na śmierć i życie? Sprawdzicie co czai się w wysokiej trawie wiedząc, że autor opowiadania wcale nie ukrywa rozmiłowania w pełnokrwistej – nomen omen – fabule?

A może zechcecie przytulić się do pokrytego poparzeniami mechanicznego konia z piekielnej karuzeli? Jeśli powyższe pytania w niemal równym stopniu brzmią odpychająco co pociągająco, trafiliście na zbiór opowieści w sam raz dla was!

Nieposkromiona wyobraźnia

Nie miałam dotąd do czynienia z prozą pisaną przez Hilla i wcale nie byłam pewna, czy chcę to zmieniać. Horrory odstręczają mnie z samego tytułu bycia horrorami, natomiast do literatury fantasy podchodzę z rezerwą, a nawet uprzedzeniem. Jednak zdecydowałam się spróbować. Niespodziewanie dla samej siebie – przepadłam!

Przede wszystkim opowiadania stworzone przez Hilla stanowią mieszankę wybuchową. Są wypadową wariackiej, pozbawionej hamulców zabawy shakerem gatunkowym. Dodając do irracjonalnych ingredientów fascynację autora mrokiem, krwią, wybebeszaniem ofiar, organicznym lękiem, obłędem i innymi makabrycznymi składowymi, otrzymujemy bezbłędny Gaz do dechy. Prócz wspomnianej hordy motocyklistów i wściekłego kierowcy cysterny, ożywionych bądź przeciwnie – uśmierconych bestii, wizji świata i zaświatów, zetkniemy się z kuriozalnymi postaciami i śmiercią przenicowaną na wiele fantazyjnych sposobów.

Poruszająca groza

„- Mogę zapytać, co się stało? […]
– Był w Morderczej Grze. Jako zawodowa ofiara zabójstwa. Zmartwychwstaniec. No wiesz. Ktoś wynajmuje prywatną rzeźnię, żeby zatłuc go na śmierć młotkiem, zastrzelić czy cokolwiek i w ten sposób odegrać się za swoje nieszczęścia. Potem program odbudowy komórkowej składa go z powrotem i jest jak nowy. Był jedną z najpopularniejszych ofiar zabójstwa siekierą w dwunastu gminach. […]
 – Wieczór panieński. Wynajęły go na zadźganie. Rzuciły się na niego całą kupą z kuchennymi nożami i tłuczkami do mięsa. Wysiadło zasilanie, ale one były takie pijane, że nawet tego nie zauważyły. Pamiętasz te przerwy w dostawach prądu w lutym zeszłego roku? Jego program odbudowy komórkowej nie mógł się połączyć z serwerem po instrukcje naprawy. Ojciec był martwy prawie przez pół godziny. Teraz ma drgawki i luki w pamięci. Ubezpieczenie nie pokryje kosztów leczenia, bo przepisy zakazują więcej niż dwóch zabójców jednocześnie, chociaż wszyscy to ignorują.”

Osobliwie urokliwa makabra

Istotnie, dialektyka Hilla nie sprowadza się do ukazywania paranoi, zła czy paranormalnych zjawisk per se. Autor prócz serwowania specyficznej rozrywki sięga głębiej, angażuje stworzonych bohaterów i czytelników w rozważania i zupełnie przyziemne problemy, jednak nie zdradzę więcej, by nie psuć przyjemności tym, którzy zdecydują się sięgnąć po lekturę.

Zdecydowanie Gaz do dechy stanowi zbiór 13 opowiadań bardzo różnych pod względem tematyki i inaczej lokujących środek ciężkości fabuły. Opowiadań, których nadrzędną cechą jest groza podsycana napięciem wraz z rozwojem akcji ewoluująca w najbardziej cudacznych kierunkach. Co warto podkreślić, każda z historii jest skomponowana naprawdę wyśmienicie zarówno pod względem treści, języka, jak i zmyślnej koncepcji. Reasumując, ogromnie polecam  poddać się i zaufać tropom i torom myślowym Hilla. W końcu bycie synem Stephena Kinga zobowiązuje po stokroć.

Za książkę do recenzji dziękujemy:

Komentarze

komentarze