Czy ogarnia Cię już Paranoja?

Jesteście ciekawi, co słychać u doktor Joanny Skoczek? Jak poradziła sobie po traumatycznych wydarzeniach, które rozegrały się na kartach Obsesji? Zapraszam zatem na recenzję najnowszej książki Katarzyny Bereniki Miszczuk zatytułowanej „Paranoja”.

Wakacje dla wielu osób to czas beztroski i zmniejszenia obowiązków służbowych. Tegoroczne lato w stolicy jest jednak wyjątkowo niespokojne – dochodzi w niej do serii dziwnych samobójstw. Lekarz medycyny sądowej Marek Zadrożny zaczyna bardzo uważnie przyglądać się kolejnym przypadkom. Ma przeczucie, że komuś bardzo zależały na tym, żeby te zgony uchodziły za samobójstwa, podczas gdy naprawdę stoi za nimi osoba, które je zaplanowała i starannie wykonała… Czyżby w Warszawie grasował kolejny seryjny morderca?

Powrót Joanny Skoczek i mordujący kabalista?

Co nie daje spokoju Zadrożnemu? Banał, mało znacząca rzecz, na którą poza nim nikt nie zwraca uwagi. Na palcu jednej z ofiar znajduje kawałek czerwonej nitki. Podobny wyciąga z kieszeni innego zmarłego. Gdy nikt mu nie wierzy, mężczyzna zaczyna się zastanawiać się, czy ma paranoję… Tymczasem Joanna Skoczek, po długim urlopie, wraca do Warszawy i do życia Marka Zadrożnego. Kobieta wciąż usiłuje dojść do siebie po tym, jak otarła się o śmierć. I wcale nie czuje się tak dobrze, jak to przedstawia rodzinie i przyjaciołom…

– Nie podoba mi się to – powiedział Marek i nałożył na twarz maseczkę chirurgiczną. Sięgnął po skalpel i wykonał na ciele pierwsze cięcie. Myślał, że rozdrażniona Świetlik odsunie się na bezpieczną odległość, ale się mylił.
Twardo stała naprzeciwko, wpatrując się w jego twarz. Udała, że nie patrzy na klatkę piersiową denata. Marek pochylił się do przodu, zirytowany, że kobieta patrzy mu na ręce. Po jego plecach od razu przebiegła błyskawica
bólu.
– A mnie się nie podoba, że rozmawiasz z prasą – syknęła. – Powiedz mi, Zadrożny, jaki jest twój udział w tych wszystkich morderstwach?

Oszukać przeznaczenie

W drugim tomie serii „W lekarskim fartuchu” Katarzyna Berenika Miszczuk skupia się na postaci lekarza medycyny sądowej, Marka Zadrożnego. Ten tom bezapelacyjnie należy do niego i jego przyjaciela Sebastiana. To mężczyźni zdominowali fabułę tej książki i w moim odczuciu książka bardzo na tym zyskała. W „Obsesji” prym wiodła Joanna Skoczek, która była też narratorem (narracja pierwszoosobowa). Tym razem narrator jest trzecioosobowy, wszechwiedzący, dzięki czemu utwór czyta się dużo lepiej i można dowiedzieć się więcej o bohaterach. W tej części poznajemy lepiej nie tylko Marka, ale też Sebastiana Pola oraz Natalię Świetlik. I muszę przyznać, że to właśnie ta dwójka – Natalia i Sebastian – skradła moje serce. Mam nadzieję, że trzeci tom serii zostanie poświęcony właśnie ich relacji.

Kryminał z nutami obyczajowymi

Sceny zbrodni nie poruszyły mnie jakoś specjalnie, ale to dobrze. Nie musiałam martwić się o to, że po przeczytaniu brutalnych opisów będą mnie męczyć koszmary. Poruszyła mnie natomiast próba ostatniego morderstwa – jest to jedna z moich ulubionych scen w całej książce. Autorka wykazała się tutaj wyobraźnią, pomysłowością i humorem. Drażniły mnie trochę podchody Asi i Marka – jak na mój gust trwały stanowczo zbyt długo i spowalniały akcję. Natomiast słowne utarczki Natalii i Sebastiana oraz Natalii i Marka są jak dla mnie mistrzowskie. W dialogach przeplata się humor z sarkazmem. Nie brakuje kąśliwych komentarzy, dopasowanych do charakterów i osobowości bohaterów. Jest też duża dawka medycznej terminologii – tu wyraźnie widać wykształcenie autorki, która zgrabnie łączy ze sobą elementy powieści obyczajowej z kryminałem i „przemyca” dużo specjalistycznego słownictwa. Uważam, że pod wieloma względami „Paranoja” udała się Autorce lepiej niż „Obsesja” i nie mogę doczekać się kolejnego tomu.

Za egzemplarz recenzencki dziekujemy Wydawnictwu: