Gdy myślisz, że już nie przeczytasz nic lepszego niż Srebrny łabędź, nadchodzi „Marionetka”. Wbija w fotel, zostawia z szokiem i niedowierzaniem. Wyjaśnia kilka tajemnic, ale w ich miejsce powstają nowe. Jesteście gotowi na ich odkrycie?
„Tylko ty widzisz światło tam, gdzie inni widzą mrok, Madison.”
Po wstrząsających wydarzeniach ze „Srebrnego łabędzia”, Madison ucieka z przyjaciółką do Nowej Zelandii. Jest gotowa na wszystko, byle odciąć się od Królów i nie pozwolić im się zabić. Niestety, szybko przekonuje się, jak rozległą władzę i wpływy ma Bishop i reszta Królów. Przed nimi nie można się ukryć, nawet na drugim końcu świata…
Marionetka w rękach Królów
Początkowo dziewczyny wiodą spokojne życie, lecz cały czas oglądają się za siebie i zastanawiają się, kiedy przeszłość da o sobie znać. A kiedy tak się dzieje, walczą z podniesioną głową. W „Marionetce” nie ma mowy o nudzie czy spowolnieniu akcji – od pierwszych stron książki znajdujemy się na rollercoasterze. Madison w tej części jakby dorosła, stała się bardziej świadoma pewnych spraw i podejmowanych przez siebie decyzji. Królowie za to pozostali tacy, jacy byli – sexowni i niebezpieczni, pogrywający z ludźmi i nie wyjaśniający motywów swojego postępowania.
– Dlaczego lubisz mnie łamać?Uśmiecha się drwiąco.– Bo staje mi, kiedy składam Cię do kupy.Ta odpowiedź ani trochę mnie nie zaskakuje.– Ale – dodaję, robiąc krok w jego stronę – ty mnie nigdy porządnie nie składasz. Kradniesz części mnie, więc po złożeniu jestem niekompletna, krzywa i wyraźnie popsuta.– To dlatego, że właśnie w takim wydaniu uda ci się przetrwać w tym życiu, Madison.Po tych słowach wychodzi. Pozostaję w ciemności, raz po raz powtarzając w myślach jego słowa. O co mu, u licha, mogło chodzić?
Finał coraz bliżej
W „Marionetce” wiele się dzieje, ale jest mniej brutalna i wulgarna niż pierwsza część tej fenomenalnej serii. Zawiera również znacznie mniej łóżkowych scen. Bez zmian pozostał poziom zaskakiwania czytelnika i mnożenia tajemnic, przy jednoczesnym odkrywaniu niektórych kart. W tej części dowiadujemy się więcej o przeszłości Madison i Królów, dzięki czemu możemy sobie ułożyć w głowie pewne elementy z ich życia. I gdy już mamy wrażenie, że ta część nie zakończy się takim przytupem jak „Srebrny łabędź” Amo Jones pokazuje swoją klasę i mistrzowskie pióro…
Nie wiem, jak mam wytrzymać do czasu polskiej premiery kolejnego tomu, który podobno ukaże się u nas na początku 2019 roku, nakładem Wydawnictwa Kobiecego. Nie mogłam spać, gdy musiałam czekać 2–3 miesiące na „Marionetkę”, a teraz to już w ogóle nie wiem, co mam ze sobą zrobić. Liczę na to, że Wydawnictwo Kobiece zrobi nam niespodziankę i przybliży ową premierę, chociaż troszkę. Nie rozpisywałam się za dużo w tej recenzji o treści książki, gdyż w przypadku tej autorki nie może być mowy o żadnych spoilerach. Zachęcam was gorąco do lektury. A może już jesteście po? Podzielcie się swoimi wrażeniami.
Za egzemplarz recenzencki dziękujemy:
-
By: admin
No biography available at this time
-
-
Wycena znaczków pocztowych – jak jest dokonywana?
Przyrodnia siostra – Jennifer Donnelly
Kraina nocy – Melissa Albert
Niebo po burzy – Agata Sawicka [patronat medialny]
Gorsza siostra – Justyna Bednarek i Jagna Kaczanowska
Może zainteresuje Cię także:
Komentarze
