„Atlas. Historia Pa Salta” – L. Riley, H. Whittaker

„Atlas. Historia Pa Salta” to ósmy tom serii „Siedem Sióstr” Lucindy Riley. Powstał we współpracy z synem pisarki Harrym Whittakerem.

Dlaczego „Atlas” ma dwoje autorów? Odpowiedź na to pytanie z pewnością zna każdy, kto z zapartym tchem śledził losy sióstr D’Aplièse opisane w poprzednich siedmiu częściach. Tym, którzy dotąd nie słyszeli o irlandzkiej autorce, wyjaśnię, o co chodzi.

Saga „Siedem Sióstr” Lucindy Riley opowiada o kobietach adoptowanych przez tego samego człowieka – Pa Salta. Po śmierci ojca każda z nich otrzymuje informacje, które pozwalają odkryć, kim byli jej biologiczni rodzice.

Niestety Riley zmarła, zanim finalna część serii, czyli „Atlas” ujrzała światło dzienne. Książka została wydana dzięki jej synowi Harremu Whittakerowi, który dokończył powieść. Ma już na swoim koncie inne publikacje napisane wspólnie z matką – książeczki dla dzieci z cyklu „Aniołowie Stróże”. To doświadczenie pomogło Whittakerowi wywiązać się z powierzonego mu zadania i według mnie zrobił to bardzo zgrabnie. 

Kim jest Pa Salt?

„Atlas” dla odmiany skupia się na życiu Pa Salta. Ta tajemnicza postać intryguje od samego początku. Czemu postanowił adoptować sześć dziewczynek? Gdzie tak często podróżuje? Skąd wziął się jego ogromny majątek? Dlaczego nadał córkom imiona Plejad – gwiazd znajdujących się w gwiazdozbiorze Byka i zarazem bohaterek mitologii greckiej? Tego wszystkiego dowiecie się z książki. Jestem przekonana, że zakończenie Was nie rozczaruje. 

Przebiegłość kukułki

Zimny wiatr miotał im śniegiem w twarze. Dwaj chłopcy podciągnęli wyżej kołnierze z wyleniałego futra, by osłonić się przed zamiecią.

– Chodź! – zawołał starszy. Niedawno skończył jedenaście lat, ale jego głos już brzmiał szorstko, chrypliwie. – Wystarczy. Wracajmy. 

Młodszy, zaledwie siedmioletni, podniósł stertę uzbieranego chrustu i pobiegł za oddalającym się już zdecydowanym krokiem starszym chłopcem.

Kiedy byli w połowie drogi, dotarło do nich słabiutkie popiskiwanie od strony drzew. Starszy przystanął.

– Słyszałeś to? – zapytał.

Tak – odparł młodszy. Ręce bolały go od dźwigania ciężkiego i drewna i choć stali zaledwie chwilę, zaczął dygotać z zimna. – Możemy już iść do domu? Jestem zmęczony.

– Nie jęcz. Sprawdzę, co to. – Większy chłopiec podszedł do najbliższej brzozy i przyklęknął.

Młodszy niechętnie ruszył za nim. Przed nimi, miotając się rozpaczliwie na twardej ziemi, leżała malutka jaskółka, nie większa od rublowej monety.

– Wypadła z gniazda. – Starszy chłopiec westchnął. – Albo może… Posłuchaj.

Przez chwilę stali nieruchomo na śniegu. W końcu dobiegł ich jakiś pisk z góry.

– Aha! To kukułka.

– Ten ptak z zegara?

– Tak. Ale to wcale nie są przyjazne stworzenia. Kukułka składa jaja w gniazdach innych ptaków. Kiedy pisklę się wykluwa, wypycha inne młode. – Starszy chłopiec prychnął z pogardą. – I właśnie to się tu stało.*

Oto pierwsze zdania powieści Lucindy Riley i Harry’ego Whittakera. Ci dwaj chłopcy to nikt inny, jak Pa Salt i Kreeg Eszu w czasach, gdy jeszcze byli przyjaciółmi. Opis kukułczych zwyczajów nieprzypadkowo znalazł się na początku książki, o czym czytelnik przekona się już wkrótce. Relacja Pa Salta, czyli Atlasa Tanita z Kreegiem Eszu jest bardzo istotna, jeśli nie kluczowa, dla całej historii.

Pożegnanie

„Atlas” ukazuje losy tytułowego bohatera właściwie od dnia jego narodzin, choć nie do końca chronologicznie. Autorzy konstruują fabułę typową dla „Siedmiu Sióstr” – akcja dzieje się na różnych płaszczyznach czasowych i niejednym kontynencie. Przeszłość Pa Salta splata się w niej z teraźniejszością sióstr D’Aplièse, zatem możecie liczyć na obecność Waszych ulubionych postaci z innych tomów.

Powieść stanowi wspaniałe zakończenie sagi i wzruszające pożegnanie Riley z wiernymi czytelnikami na całym świecie.

Przeczytaj również: „Zaginiona siostra” – Lucinda Riley.

* Cytat pochodzi z recenzowanej książki (przekład: Anna Esden-Tempska). 

Za książkę do recenzji dziękujemy:

Komentarze

komentarze