„Sixtine. Pirackie wybawienie”

Kiedy pierwszy raz przeczytałam komiks z serii Sixtine, wiedziałam, że będzie to jedna z moich ulubionych opowieści. Jest przygoda, tajemnica i duchy. Czy można chcieć więcej? Dotarłam już do trzeciego tomu. Czego spodziewać się po tytule „Sixtine. Pirackie wybawienie”?

Od pierwszej części nastoletnia Sixtine pokazuje, że różni się od swoich rówieśników. Z niewiadomych dla niej przyczyn od dziecka widzi duchy piratów. Stali się jej wiernymi przyjaciółmi, uczyli pirackiego języka i posługiwania się szpadą. Pomimo upływu czasu dziewczyna wciąż nie znajduje odpowiedzi na najbardziej nurtujące ją pytania. Z każdym kolejnym tomem autorzy uchylają rąbka tajemnicy. Tym samym razem z Sixtine nie możemy doczekać się dalszego rozwoju wydarzeń.

Na tropie kolejnych rodzinnych tajemnic

Kiedy żegnaliśmy się z bohaterami ostatnim razem, pod dom Sixtine przyszedł potworny pies. Razem z dwójką przyjaciół dziewczyna przenosi się do innego świata. Właśnie to jest punktem wyjścia w najnowszej książce. Tam znajduje rodzinne zdjęcia swojego ojca, o którym tak długo próbuje się czegoś dowiedzieć. Okazuje się, że okłamywali ją wszyscy, a prawda może być skomplikowana. Oszukiwali ją nawet piraci. Myślę, że śmiało można powiedzieć, że najnowsza część jest pod znakiem konfliktów. Sixtine kłóci się i z przyjaciółmi i z piratami. Ostatecznie zostaje ze wszystkim sama.

„Sixtine. Pirackie wybawienie” – ciąg dalszy nastąpi

Równocześnie w tle rozgrywa się także kilka innych wątków. Czytelnik ponownie widzi ducha ojca Sixtine i obserwuje jej dziadków. W każdym kolejnym tomie akcja nabiera rozpędu i jest coraz więcej niuansów, które trudno zrozumieć bez znajomości wcześniejszych książek. Już niebawem premierę będzie mieć czwarta część. Biorąc pod uwagę dość tragiczny finał najnowszej książki, wielu czytelników będzie wypatrywać jej ze zniecierpliwieniem.

Za egzemplarz do recenzji dziękujemy:

Komentarze

komentarze