„Roślinna sprawa” – Dominika Targosz

„Roślinna sprawa” Dominiki Targosz proponuje nam sporą garść eklektycznych przepisów kulinarnych bazujących na daniach wegańskich. Czy bezmięsna kuchnia może być inspirująca? I to jak!

„Roślinna sprawa. Prosta i komfortowa kuchnia pełna warzyw” magnetyzuje na wstępie okładką, następnie interesując czytelnika zawartymi treściami i – ponownie – warstwą wizualną. Proste, a jednak oddziałujące fotografie potraw są bliskie realizmowi i spełnienia obietnicy, iż oczarowanie roślinnymi recepturami jest możliwe – także dla osób nie rezygnujących z jedzenia mięsa. Nawet dla kulinarnych indolentów, przy czym stanowczo mówię za siebie.

Autorska wykładnia

„Gotowanie i jedzenie to przyjemności, które współcześnie zostały obłożone całą górą powinności. Gdy piszę o zasadach, słyszę dwa głosy. Jeden mówi, jak powinno się gotować, i podsuwa receptury, drugi wykłada reguły prawidłowego odżywiania. (…) Domowe gotowanie dla siebie i bliskich powinno być proste i komfortowe.   (…) Z przepisami jest jednak ten problem, że często wywodzą się na manowce. Szklanka szklance nierówna, nie każdy sos sojowy jest tak samo słowy, a najważniejsze: smak to bardzo indywidualna sprawa. Zamiast myśleć o tym, czy istnieje właściwy sposób gotowania i odżywiania, warto zastanowić się, czy jest on odpowiedni dla mnie. W kwestii tego, czy służy planecie i zdrowiu, warto słuchać ekspertów, ale odnośnie do smaku możesz zaufać tylko sobie. Wierzę, że umiejętność kuchennej improwizacji oraz dostosowywania przepisów do zawartości kuchennych szafek to początek zmiany na wielu polach. Pozwala cieszyć się gotowaniem, chętniej sięgać po sprawdzone dania, a na końcu mniej marnować.”

Od słowa do dania

Czy powyższa prezentacja brzmi zachęcająco? Zdecydowanie. Jak ma się w praktyce? Autorka zgrabnie prowadzi czytelników przez poszczególne sekcje: potrzebujemy szybkiego przepisu mając 20 minut? A może mamy ochotę na dłuższo-czasową celebrację gotowania? Skłaniamy się ku czemuś spod znaku pikantności lub chrupkości? – względem tekstury także otrzymujemy zróżnicowanie. Dania z patelni, z garnka, z piekarnika? Voilà. A co najistotniejsze, od czego być może powinnam zacząć – nie jesteśmy pozostawieni samym sobie w kwestii doboru odpowiednich produktów podstawowych (oraz gadżetów!), które bazowo zawsze warto mieć w swojej szafce.

Napięcie i apetyt rosną? Słusznie. Wśród fantastycznych kilkudziesięciu przepisów znajdziemy między innymi recepturę naleśników w stylu sycylijskich, wieloziarnistych krakersów i gryczanych racuchów. Spośród sałatek – jakkolwiek trudno wybrać sztandarowe – uwagę przykuje niewątpliwie colesław jabłkowy z dwoma rodzajami musztardy i ogórki z melonem i prażoną ciecierzycą. Tak, połączenia zastosowane przez autorkę stanowią roślinny kosmos.

Wegańskie fusion

Co powiedziecie na kapustę kiszoną z kurkumą? Mielone orzechowo – grzybowe lub kawowe boczniaki? Podążając w głąb fasynujących połączeń miniemy brokuła z grejpfrutem i olejem chili, sałatkę ziemniaczaną z chipsami, włoski gulasz – vignarolę, pieczony kalafior z daktylami i orzechami laskowymi, aż po carbonarę bakłażanową czy ucierane ciasto kardamonowe z miodem i herbatą. Choć chciałabym przytoczyć wiele pozostałych inspiracji, jest to zwyczajnie niemożliwe. Tym, co jest stanowczo możliwe, jest szansa by czytelnik, miłośnik kuchennej wolności przepisowej sięgnął po tę pozycję. Warto!

Za książkę do recenzji dziękujemy Wydawnictwu Buchmann

Komentarze

komentarze